De huella is een elegante paardans met zapateo’s (tapdansen) en gracieuze bewegingen. Hij werd in het hele land gedanst, behalve in Buenos Aires. Ook in Chili en Bolivia kwam je hem wel tegen, maar de dans is ontstaan op de Pampa rond 1820, verdween in de twintigste eeuw als levende volksdans en kwam in de tweede helft van de twintigste eeuw weer terug. Huella betekent ‘spoor’ en verwijst naar wat vaak het enige teken van menselijk leven was dat de eenzame gaucho op de Pampa tegenkwam: de karrensporen in de onmetelijke grasvlakte, wijzend op een even eenzame voorganger. Het stemt de gaucho gelukkig: als hij het spoor volgt ontmoet hij aan het eind van de dag misschien anderen om de avond mee door te brengen, grappen uit te wisselen en te zingen. Het refrein begint altijd met de woorden ‘a la huella, a la huella’. Het lied drukt een mengeling van melancholie en blijdschap uit. Het is een 6/8 ritme, soms afgewisseld met een 3/4 ritme en daarmee verwant aan de chacarera.
gedanste huella in provincie Chubut.
Ariel Ramírez gebruikt de huella pampeana in de Peregrinación van de kerstcantate Navidad Nuestra. Tekstschrijver Félix Luna situeert daarbij het tafereel van Jozef en Maria op zoek naar onderdak op de Pampa.
La Peregrinación uit Navidad Nuestra van Ariel Ramírez door Javier Rodríguez met Canticorum Iubilo, Praag 2012
Terug naar alle ritmes van de Pampa