De Litoral is het gebied van de grote rivieren in het noordoosten van Argentinië: Paraná, Uruguay en Iguazú. Hier liggen de provincies Corrientes, Misiones, Santa Fé en Entre Ríos. Ook in Formosa en Chaco hoor je verwante muziek. Het gebied grenst aan Uruguay, Brazilië en Paraguay. De bevolking bestaat vooral uit Guaraní-indianen én veel immigranten, die hier kwamen in de 19e en begin 20e eeuw: Zoals overal in Argentinië veel uit Italië, maar ook uit Midden-Europa en het Midden Oosten. De ritmes zijn, net als de tango, veelal rond 1900 ontstaan, dus veel later dan de volksritmes uit de rest van Argentinië.
In het uiterste noorden vind je veel ritmes uit Paraguay.
De meest gebruikte instrumenten zijn accordeon, gitaar, bandoneón, piano en Indiaanse harp. De harp vooral in het noordelijke deel van de regio, bij de grens met Brazilië en Paraguay.
De chamamé is het belangrijkste ritme van de Litoral met een onmiskenbare invloed van de Europese wals. Ramírez gebruikt het ritme voor de aankondiging van de geboorte aan Maria door de engel Gabriel. Lees meer …
gedanste chamamé bij een volksfeest
La Anunciación, een chamamé uit Navidad Nuestra van Ariel Ramírez, gezongen door Javier Rodríguez op CD Misa por la paz y la Justicia, begeleid op accordeon door Fana Martínez.
De polca ontleent zijn naam aan de Europese polka maar heeft er verder weinig mee te maken. Het ritme is vooral op het platte land erg populair. Een snellere variant van de polca is de galopa Lees meer ..
gedanste galopa uit de provincie Misiones
Paloma blanca, polca van Neneco Norton door Los Fronterizos (met dans)
De langzame guarania werd rond 1925 in Paraguay ontwikkeld door José Flores en werd vooral populair in stedelijk gebied. Lees meer ...
Ne rendápe aju (‘Ik kom bij je’ in Guaranítaal), guarania van José Flores en Manuel Ortiz Guerrero door Diana Barboza
De chamarrita is een variant op de Uruguayaanse sobre paso en verwant aan de milonga. De dans in 3/4 maat is populair in de provincies Entre Ríos en Corrientes en in Uruguay en het zuiden van Brazilië. Er zijn Afrikaanse invloeden te horen. Mogelijk is er een verwantschap met de chamarrita, die op de Azoren gedanst wordt.
Gedanste chamarrita.
Agüita de manantial van P. Sanchez, chamarrita uit Entre Rios door Los Fronterizos vanaf 19:50, van LP Fronterizos de Hoy
De rasguido doble is geen dans maar alleen een muziekritme. 
Het ritme zou afstammen van de habanera, een Cubaans ritme, dat ook de tango beïnvloed heeft. Een rasguido is een soort arpeggio: een snelle, ’trillende’ opeenvolging van tonen door de gitaar, die in dit ritme veel gebruikt wordt.
uitleg gitaar rasguido. Doble slaat op het dempen van de snaren door de knokkels van de rechterhand, die iedere twee maten terugkomt. Dit ‘paróempoempóem’ is duidelijk te horen in onderstaand voorbeeld.
Puente Pexoa, zeer bekende rasguido doble van Tránsito Cocomarole door Los Trovadores del Norte.