Cajón peruano
De ‘Peruaanse kist’, bij de Spaanse flamenco ook wel ‘caja’ genoemd. De cajón wordt wereldwijd veel gebruikt, zeker ook in de Argentijnse muziek. Dit instrument is een vierkante kist, waarschijnlijk oorspronkelijk een fruitkist in Peruaanse havens, met een gat achterin. De bespeler zit op de kist met de benen aan weerszijden en slaat met zijn handen op de voorkant. De hoogte van het geluid hangt af van waar de handen neerkomen en in welke stand: de vingertoppen kunnen snel achter elkaar neerkomen op het hout of aaneengesloten met een gekromde hand. De cajón werd halverwege de 19e eeuw geïntroduceerd in Peru door Afro Peruanen na een verbod op hun gebruikelijke trommels. Die werden op bevel van de overheid verbrand omdat ze gebruikt werden voor ‘ongeoorloofde communicatie’ en ter begeleiding van protestliederen. De cajón verspreidde zich vanuit Peru over de wereld. Hij wordt nog steeds veel gebruikt in de Spaanse flamenco, in jazz en in Afro-Latinomuziek, vooral in de ritmes zamacueca (waaruit zamba en cueca voortkwamen) en marinera.
Bij de Spaanse cajón worden vaak binnenin snaren gespannen om extra resonantie te bewerkstelligen.
Hoe bespeel je een cajón peruano? You-tube-instructie (Spaans).
de cajón in de vals peruano, marinera en polca You-tube-instructie (Spaans).
Vagabundo de la oscuridad van Aníbal Cuadros, Argentijnse marinera gezongen door Javier Rodríguez, begeleid door Daniel Morcos (cajón peruano) en Oscar Puebla (lepels!)
La fiesta del médano van Daniel Morcos van de CD La Trama – piano y violín. cajón peruano: Octavio Sanchez